De Swartbergpas

Vandaag is het dan eindelijk toch zover. Wij gaan de Swartbergpas rijden. Dat was bij ons vorige bezoek al de bedoeling maar daar is toen door de corona niets van gekomen.

Om 10 uur vertrokken en eerst richting de Meiringpoort gereden. Dat is een smalle kloof in het gebergte waar de weg doorheen loopt en daarna koers gezet richting Prince Albert. Een werkelijk waar prachtige route.Prince Albert is een prachtig dorpje met hele fraaie bebouwing. Men zegt dat het een van de mooiste dorpen van Zuid Afrika is. Na een milkshake en een carotcake zijn we begonnen aan het hoogtepunt van de dag, zowel letterlijk als figuurlijk namelijk het rijden van de Swartbergpas. Je rijdt over een onverharde gravelweg met nu en dan enorme gaten en gapende afgronden die niet zijn afgezet. Jacky heeft onderweg wel een paar weesgegroetjes gebeden. De uitzichten vergoeden echter alles. 

Na dit zonder brokken te hebben volbracht hebben we nog kort een struisvogelfarm bezocht. Ik moet zeggen dit was best interessant en leerzaam.

Onderweg naar Oudtshoorn hebben we gegeten bij de Buffelsdrift. Dat is prachtig gelegen aan een meer en met een beetje geluk zie tijdens het eten de dieren aan het water. Dat geluk hadden wij echter niet afgezien van een verdwaalde giraffe en een gezinnetje nijlpaarden. Wij hebben er echter toch wel van genoten.

Om 19.30 uur waren wij moe maar voldaan weer “thuis”.